Мен сизди сагынганда…
Ордума тура албай эбелектеп,
Орунсуз санаа тартам чебелектеп.
Умтулуп эбак өткөн жолуңузга.
Үмүтүм жанып, «али келе элек»-деп,
Мен болдум сезим мунар кыйрабаган,
Муң салып жүрөгүмдү кыйнап анан,
Бактылуу жандай жатка күлүп туруп,
Башкага билгизбестен ыйлап алам.

Мен сизди эстегенде…
Тагдырым таразада ойнотулуп,
Таба албайм, туура жолду ойго тунуп.
Кыялга эрксиздиктен батып кетем,
Капырай, кадимкидей ойгоо туруп.
Өксүдүм, жетпей-жетпей көздөгөнгө,
Өкүнүп, бирге өмүр кезбегенге.
А бирок дүйнөм түгөл, кемтиги жок,
Ар күнү өзүңүздү эстегенде…

Мен сизди сагынганда…
Кое албай бул сезимге такыр илеп,
Келемин бирок сизге бакыт тилеп.
Батынып бир кучактап алгым келди,
Балким бул? Балким ушул АКЫРКЫ ИРЕТ?
Мен сизди сагынганда…
Мен сизди сагындым да…